Η Ασκητική ξανά στο Βρυσάκι

 Η "Ασκητική"  του Νίκου Καζαντζάκη, η παράσταση που έχει σκηνοθετήσει και  πρωταγωνιστεί ο κ. Βασίλης Βασιλάκης επανέρχεται για ορισμένες παραστάσεις  από το Σάββατο 17 Νοεμβρίου     κάθε Σάββατο και Κυριακή ως τις 2 Δεκεμβρίου στη σκηνή του θεάτρου 'Βρυσάκι"  στην Πλάκα. Η παράσταση που πρωτοπαρουσιάστηκε στην Αίγινα στο δικό του χώρο στο "Γράμμα"  και που έχει κάνει τη δική της επιτυχημένη πορεία στην Αθήνα και σε πόλεις της Ελλάδας επιστρέφει για 3η χρονιά, για όσους δεν πρόλαβαν να κοινωνήσουν των μεγάλων και αιώνιων αληθειών του ανυπέρβλητου κρητικού γραφιά.

Οι Γερμανοί ξανάρχονται για 2η φορά

 Σχολιασμός από τον κ. Ανέστη Κορνέζο

Ιδανικό μέρος για την επόμενη μυστική τους βάση θα πρέπει να έχουν βρει οι Γερμανοί των Σακελλάριου – Γιαννακόπουλου, στο Πνευματικό Κέντρο Κυψέλης. Μετά τις                          υπερ-επιτυχημένες παραστάσεις  του περασμένου Μάη, η ταινία – παρθενογένεση του Χρυσού Ελληνικού κινηματογράφου (η οποία έχει να καυχάται για τις πρώτες  κινηματογραφικές εμφανίσεις πασίγνωστων μετέπειτα ηθοποιών (Λιβυκού, Λογοθετίδης, Βασιλειάδου, Φωτόπουλος κα), σε θεατρική προσαρμογή και σκηνοθεσία  του εκπαιδευτικού κ. Γιώργου Μπήτρου, επέστρεψε για δυο ακόμα ημέρες με πλήρη πολεμικό εξοπλισμό για να αλώσει ξανά όσα ανυπότακτα εδάφη γέλιου δεν πρόλαβε να κατακτήσει πριν από έξη μήνες. Η παράσταση δεν έχει χάσει ούτε ένα κόκκο μπαρούτι από την επίκαιρη θεματολογία της ενώ η σπιρτάδα και η αδρεναλίνη που εκχύεται από τους μαθητές – ηθοποιούς, εκρήγνυται με ισχύ θανατηφόρας γλυκερίνης.

Deutschland über alles…

Οι  φωτογραφίες προέρχονται από  τις πρόβες.

Σημ:Για τη λεπτομερή παρουσίαση και τις φωτογραφίες του έργου, δείτε την κριτική των πρώτων παραστάσεων  εδώ: http://www.neaepohi.gr/index.php/saronikos-news/aigina/oi-germanoi-ksanarxontai-apo-ti-theatriki-omada-kipselis.html

Οικογενειακή γιορτή στο Δημοτικό Θέατρο Αίγινας

   Έκανε  πρεμιέρα  την Παρασκευή 19 Οκτωβρίου στο Δημοτικό Θέατρο Αίγινας η νέα παράσταση του θεατρικού τμήματος  του Μορφωτικού Συλλόγου Αίγινας «Ο Καποδίστριας», παρουσιάζοντας το έργο της κ. Β. Φλώρου: «Οικογενειακή γιορτή».

   Το Θεατρικό τμήμα του  Συλλόγου που σε λίγους μήνες θα κλείσει τριάντα χρόνια ενεργούς και  συνεχούς παρουσίας στα πολιτιστικά δρώμενα του νησιού, εγκαινιάζει φέτος τη συνεργασία του με την εικαστικό και συγγραφέα κ. Βάσω  Φλώρου η οποία πέρα από τη συγγραφή του έργου έχει αναλάβει τη σκηνοθεσία και τα σκηνικά.

   Με πανάξιους έμπειρους  και δοκιμασμένους ηθοποιούς στο πλευρό της η κ. Β. Φλώρου πέτυχε να προσφέρει στο Αιγινήτικο κοινό μια παράσταση φρέσκια εύπεπτη, δροσερή και «δυστυχώς» επίκαιρη και διαχρονική. Από τη σκηνή παρελαύνουν γνωστές σε όλους μας φιγούρες των τελευταίων χρόνων. Μια ακτινογραφία της νεοελληνικής μικροαστικής οικογένειας με τα κουσούρια, τα ένοχα μυστικά, τις αναπόφευκτες αποκαλύψεις, τις απαραίτητες συγκαλύψεις και ένοχους συμβιβασμούς. Ο υπουργός, η κυρία του, η τηλεπερσόνα, ο φροντιστής και στυλίστας gay, ο καταπιεσμένος γιός, η αναγνωρίσιμη  καταπιεστική, αυταρχική εγωκεντρική ελληνίδα μάνα. Όλα  τα έχει αυτή η οικογενειακή γιορτή. Ακόμα και συλλήψεις.

   Άψογοι στους ρόλους τους οι – κατά σειρά  εμφανίσεως – ηθοποιοί: Ανέστης Κορνέζος, Νένα Τρικοπούλου, Πασχάλης Μελισσάρης, Μαρία Μαρμαρινού, Ασπασία Φωτάκη, Στέλιος Ξυδέας, Κώστας Φύσσας. Στο πλευρό τους η ακούραστη εργάτρια του Θεάτρου κ. Μαίρη Σταυρίδου και ο κ. Γ. Κοττάκης.

   Αν δεν ήταν οικογενειακή γιορτή θα ήταν μια κλεφτή ματιά από την κλειδαρότρυπα. Το κοίταγμα πίσω από την κουρτίνα στο εσωτερικό ενός σπιτιού που οι «αγαπημένοι» συγγενείς ξεσκίζουν τις σάρκες τους. Ή  ένα στήσιμο αυτιού από το φωταγωγό μιας πολυκατοικίας. Η «Οικογενειακή γιορτή» στήνεται στο διπλανό σπίτι από εμάς ή μήπως μπορεί και στο δικό μας;……..

   Βγαίνοντας από  το Θέατρο και έχοντας συνομιλήσει με τους συντελεστές της παράστασης και  κυρίως με την κ. Φλώρου, κατάλαβα για άλλη μια φορά ότι αρκεί το χαμόγελο, η ειλικρινής διάθεση, η απλότητα, η τιμιότητα στις προθέσεις, ο σεβασμός στον κόπο και την προσωπικότητα του άλλου  για να μπορέσει να στηθεί μια αξιοπρεπής θεατρική δουλειά. Και το κοινό δε θέλει πολλά. Ούτε πανάκριβα σκηνικά, ούτε εξεζητημένα έργα. Θέλει αλήθεια. Και αυτή, όταν του την στερείς, σου γυρίζει την πλάτη. Όταν  του την προσφέρεις  τότε σε ανταμείβει με ένα ζεστό και παρατεταμένο χειροκρότημα.

   Οι παραστάσεις δίνονται στο Δημοτικό Θέατρο Αίγινας και θα συνεχιστούν όλο το Νοέμβριο κάθε Παρασκευή – Σάββατο – Κυριακή μέχρι τις 9 Δεκεμβρίου. Ώρα έναρξης 20.30 μ. μ. Τιμή εισιτηρίου: 5 ευρώ.

Οι Γερμανοί "επέστρεψαν"

Στη σκηνή του Πνευματικού Κέντρου Κυψέλης το Σάββατο 27 και την Κυριακή 28 Οκτωβρίου για δύο μόνο παραστάσεις. Πρόκειται για την επανάληψη της κωμωδίας των Αλ. Σακελλάριου και Χρ. Γιαννακόπουλου που είχε παρουσιάσει η Θεατρική Ομάδα των παιδιών του 2^ου Γυμνασίου Αίγινας τον περασμένο Μάϊο και για τρεις παραστάσεις στον ίδιο χώρο. Το εύρημα του σατυρικού εφιάλτη που σκαρφίστηκε το ακτύπητο συγγραφικό ζευγάρι  για να καυτηριάσει τη φαγωμάρα και τη διχόνοια  των Ελλήνων μετά τον Εμφύλιο που ακολούθησε τη γερμανική κατοχή λειτουργεί ως όχημα για την κωμωδία τους. Το κείμενο του 1948 που απετέλεσε και τη βάση της μεγάλης κινηματογραφικής επιτυχίας με πρωταγωνιστή το Βασίλη Λογοθετίδη παραμένει δραματικά επίκαιρο.   

   Οι μικροί πρωταγωνιστές με άνεση, απίστευτη ενέργεια και ζωντάνια έδωσαν το καλύτερό τους εαυτό κάτω από τις σκηνοθετικές οδηγίες των καθηγητών Μπήτρου Γεώργιου και Αλυφαντή Καλλιρρόης. Τα σκηνικά της παράστασης διαμόρφωσε η κ. Ματούλα Ρούσσου, ενώ τους ρόλους απέδωσαν οι μαθητές: Μήνα Παύλου, Χριστίνα Καραγιάννη, Αρετή Γρυπαίου, Γεωργία Παπασεβαστού, Δάφνη Παπαγεωργίου, Μαρία Περτέση, Νίκος Καρβούνης, Άγγελος Στενάκης, Στέλιος Μπέσης, Μιχάλης Κάλαβρος, Δημήτρης Λεβεντόπουλος, Γιώργος Τζόκα, Νεκτάριος Μπόγρης, Γιώργος Γκρινέζος, Κική Ζωγράφου, Μαριάνθη Λαδά, Ηλίας Θωμάς, Ηρακλής Καραγιάννης, Σταύρος Τσοτσορός, Δημήτρης Μπέσης, Παντελής Μπέσης, Χρήστος Παπασεβαστός, Νεκταρία Μεθενίτη, Ναταλία Χλέστου, Αλέκος Δημητρόπουλος και Διονύσης Βλαχογιάννης.

Τα μηνύματα του έργου βασανίζουν σήμερα το μυαλό μας, στο μεσοδιάστημα των δύο εκλογικών αναμετρήσεων που τα παιδιακίστικα καμώματα των πολιτικών αρχηγών, τα καπρίτσια και η ασυνενοησία μας θυμίζουν τους Έλληνες  του 1948. Τελικά η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει ή οι Έλληνες δεν λένε να αλλάξουν;

"Ελλάς... και ξανά προς τη λόρδα τραβάς"

 

  Λόρδα και των γονέων. Γιατί εκλογές μπορεί να έγιναν και μια και δυό φορές, μπορεί κυβέρνηση να αποκτήσαμε και μάλιστα τρικολόρε... όμως η Ελλάς και πάλι ... προς τη λόρδα τραβά. Άλλωστε αυτό δεν μας υπόσχονται από το Σεπτέμβριο με τα νέα μέτρα και τα αδιαπραγμάτευτα μνημόνια;

  Κι ενώ η λόρδα είναι προ των πυλών, κάποιοι χαρακτήρες, - που δεν είναι τελειωμένοι αναπτήρες - προσπαθούν να επιβιώσουν, άλλοτε ρεμβάζοντας το παραλθόν, άλλοτε καταδικάζοντας και καταγγέλοντας το παρόν, και άλλοτε ξενυχτώντας έξω από την Τράπεζα για μια σύνταξη πείνας.

  Πρόσωπα γνωστά, οικεία, καθημερινά όπως ο έμπιστος ακόλουθος του Άκη, η λαϊκή κομμώτρια, η κυρία του Συλλόγου, ο σύζυγός της που παίζει τζόκερ, οι συνταξιούχοι, ο παλιατζής αλλά και φιγούρες από το παρελθόν, όπως η δραχμούλα, ο βασιλιάς Αιακός, η Αιγινούλα, η Βαγγελιώ η παινεμένη και τα... κορίτσια που πάνε στη βρύση για νερό.

  Όλοι αυτοί σε μια Αίγινα αφυδατωμένη, σε μια Ελλάδα προδομένη.

  Όλοι αυτοί επί σκηνής στο "Γράμμα"  να πρωταγωνιστούν στη σάτυρα "Ελλάς και ξανά προς τη λόρδα τραβάς" σε σκηνοθεσία Β. Βασιλάκη και κείμενα Γ. Μπήτρου. Τώρα που το καλοκαίρι είναι στην καλύτερή του ώρα και η σάτυρα γύρισε για τα καλά στη ζωή μας. Αλλιώς αλίμονό μας......

 Παίζουν οι : Βατικιώτης Λευτέρης, Γιαξίμη Μαρία,  Καλαφάτη Δέσποινα,  Κορνέζος Ανέστης, Κρεούζη Ελευθερία, Μπέσης Παντελής, Πάσχα Στέλλα Σκλάβαινας Αντώνης και Τζάθα Τίνα.

  Πρεμιέρα: Τετάρτη 1 Αυγούστου στο 'Γράμμα" και κάθε Τετάρτη - Παρασκευή - Σάββατο για όλο τον Αύγουστο. Ώρα έναρξης 21. 30 μ. μ. Τιμή εισιτηρίου: 5 ευρώ.

"Αγγέλα Παπάζογλου" από την κ. Άννα Βαγενά

 

 Όσο εμείς οι ίδιοι με τα καμώματά μας θα πληγώνουμε την Ελλάδα, άλλο τόσο θα αναζητούμε τον Εθνικό μας προσανατολισμό, τη γνώση και την αλήθεια της φυλής μας. Τα ζείδωρα που μας ανέθρεψαν και μας έδωσαν πνοή, αίμα και δύναμη να διαβούμε μέσα στους αιώνες. Και είναι ο δρόμος τραχύς και ανηφορικός. Γι' αυτό κάπου - κάπου χρειάζεται να ανεβαίνουμε στις ράχες των γεροντότερων κι από κει με ασφάλεια να ατενίζουμε το μέλλον.

   Η "Αγγέλα" είναι η γιαγιά μας, είναι η θεία μας, είναι η μάνα μας. Είναι η Ελλάδα. Έρχεται από τη Σμύρνη σε μια Αθήνα και σε έναν Πειραιά αφιλόξενο, αλλά κατορθώνει να επιβιώσει, να στεριώσει και να ζήσει. Γιατί είναι Ρωμηά. Δεν χρειάζονται περισσότερα λόγια. Είναι ανείπωτα τα συναισθήματα και η εμπερία της παράστασης πολύ προσωπική. Μια εμπειρία που μοιραστήκαμε οι περίπου 500 θεατές την προηγούμενη Κυριακή στην αυλή του Κυβερνείου.

   Μια σπουδαία παράσταση που εδώ και δεκατρία χρόνια παίζεται ασταμάτητα σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Όπου υπάρχουν ακόμα Έλληνες που πονάνε και ελπίζουν. Που δεν ξεχνούν τις ρίζες τους. Που αναζητούν τη εθνική τους μνήμη.

"Ηλιος με δόντια" μια παράσταση υψηλού ρίσκου

 Ο "ήλιος με δόντια" η θεατρική διασκευή του μυθιστορήματος του Γιάννη Μακριδάκη είναι η εναρκτήρια παράσταση μιας σειράς εκδηλώσεων που φιλοξενούνται και φέτος στο "Γράμμα". Η παράσταση ανανεωμένη και άκρως βελτιωμένη σε διασκευή, σκηνοθεσία και ερμηνεία Β. Βασιλάκη  είναι ένας μονόλογος υψηλού ρίσκου όχι μόνο για τον ερμηνευτή αλλά και το θεατή. Ο τελευταίος καλείται να παρακολουθήσει την αφήγηση ζωής ενός ανθρώπου ο οποίος κατέληξε έγκλειστος σε ίδρυμα και μέσα από τις "αναμνήσεις" του, τις μεταπτώσεις, τις εκρήξεις  συνθέτει την ιστορία του νησιού του, της Χίου, πριν, κατά και μετά την Κατοχή και τον Εμφύλιο.

  Μια χειμαρώδης συνειρμική αφήγηση ζωής. 'Ενας άνθρωπος, που παρά το ράσο που φοράει περισσότερο ως ασπίδα, αποτελεί παράπλευρη απώλεια ενός ιστορικού πολεμικού δυστυχήματος, ο φάκελος του οποίου δεν άνοιξε ποτέ.

  Μια άκρως προσωπική υπόθεση που κινείται στα όρια της φαντασίας του ρεαλισμού, του κωμικού, του τραγικού. Μια περίπτωση ανθρώπου που έζησε στη  γωνία της ζωής των άλλων, των κανονικών.

  Η  φετινή παράσταση του "Ήλιου με δόντια" είναι ένα προσωπικό στοίχημα ερμηνείας του κ. Βασιλάκη, ο οποίος σκηνή με σκηνή ατάκα με ατάκα, κατακτά το κοινό που παρακολουθεί με αμείωτο ενδιαφέρον την εξέλιξη της υπόθεσης. Μια παράσταση που κορυφώνεται μέσα από τις σπαρακτικές αφηγήσεις και τη συγκλονιστική ερμηνεία  του ηθοποιού. Ο θεατής μέσα από τη θέαση αυτού του έργου δεν ανακαλύπτει απλά πλευρές της νεότερης ιστορίας των ανθρώπων της επαρχίας, αλλά γνωρίζει και έναν μεγάλο σύγχρονο συγγραφέα. Τον Γιάννη Μακριδάκη.

   Στο "Γράμμα"  την Τετάρτη 18 Ιουλίου η τελευταία παράσταση για το φετινό καλοκαίρι, στις 21.30 μ. μ.

"Το τάβλι" στο 2ο Φεστιβαλ Θεάτρου Αίγινας

 Ο Κωσταντίνος Κάππα και ο Νίκος Ορφανός είναι οι πρωταγωνιστές της νεοελληνικής κωμωδίας "Το τάβλι" του Δ. Κεχαϊδη. Το εμβληματικό του Δ. Κεχαϊδη είναι και η εναρκτήρια παράσταση  του 2ου Φεστιβάλ Θεάτρου που σηκώνει απόψε αυλαία στο προαύλιο χώρο του Κυβερνείου στην Αίγινα. Η παράσταση για δεύτερο συνεχές καλοκαίρι συνεχίζει τη θριαμβευτική της πορεία. Φέτος παρουσιάζεται μέχρι τέλος Ιουλίου στο Θησείο και απόψε σειρά έχει η Αίγινα. Μια παράσταση που έχει δεχτεί πολύ καλές κριτικές από κοινό και κριτικούς. Οι δύο ερμηνευτές πέρα από τις τηλεοπτικές τους εμφανίσεις έχουνσ το ενεργητικό τους μια αξιόλογη θεατρική διαδρομή, κάτι που το πλατύ κοινό και ιδιαίτερα της επαρχίας - εκ των πραγμάτων - δεν γνωρίζει.

Λίγα λόγια για το έργο:

Το θεατρικό έργο του Δημήτρη Κεχαΐδη " Το τάβλι " πρωτοανέβηκε στη σκηνή του θεάτρου τέχνης τον Φεβρουάριο του 1972 σε σκηνοθεσία του Κάρολου Κουν και σκηνικά του Λουκά Βενετούλια. Φώντας ήταν ο Νικήτας Τσακίρογλου και Κόλιας ο Γιάννης Μόρτζος. Η πορεία του μέχρι τις μέρες μας και το ότι συνεχίζει να ανεβαίνει στις θεατρικές σκηνές, δείχνει τη δύναμη του έργου. Όλο το μονόπρακτο είναι στημένο γύρω από μια παρτίδα τάβλι ανάμεσα στους πρωταγωνιστές του, τον Φώντα και τον Κόλια. Εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες ο καθένας τους. Άνθρωπος της πιάτσας ο Φώντας, προσπαθεί να πείσει τον κουνιάδο του Κόλια να κάνουν μαζί μια κομπίνα, για να πιάσουν την καλή. Πρώην αντιστασιακός και λαχειοπώλης ο Κόλια, ονειρεύεται να εκδόσει ένα βιβλίο για την αντιστασιακή του δράση στην κατοχή. Οι ζωντανοί διάλογοι του Κεχαΐδη πάνω από μια παρτίδα τάβλι φτιάχνουν μια μοναδική ατμόσφαιρα της νεοελληνικής πραγματικότητας. Δυστυχώς ο συγγραφέας χάθηκε, αλλά το έργο του θα συνεχίζει τα φωτίζει την μεταπολεμική νεοελληνική πραγματικότητα με μοναδικό τρόπο.

Η παραμικρή λεπτομέρεια είναι κι ένα κομμάτι από το κοντινό παρελθόν μας. Κινήσεις και συμπεριφορές ιχνηλατούν με οξυδέρκεια τα χαρακτηριστικά του Νεοέλληνα στη μεταπολεμική πραγματικότητα της Ελλάδας. Το νεοελληνικό όνειρο πλάθεται από ευτελή υλικά. Τα δύο πρόσωπα του έργου καθηλωμένα στην αυλή του σπιτιού τους ονειρεύονται να «πιάσουν την καλή» μέσα από πονηριές. Δύο κομπιναδόροι που φλυαρούν και ονειρεύονται. Παίζουν τάβλι και φλυαρούν και ξαναπιάνουν το τάβλι σε μια αέναη φυγή από την πραγματικότητα. Το χιούμορ του Κεχαΐδη μέσα από τον δεξιοτεχνικό, ανάλαφρο διάλογο αποκτά βάρος με τις σιωπές που κρύβονται στα κενά. Μια «αγαπησιάρικη» σχέση με το όνειρο." ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΝΕΑ

"...Νεότερης ηλικίας", οι ήρωες που συναντούμε στο "Τάβλι" είναι περισσότερο αντιφατικοί μεταξύ τους. Από τη μια ο Φώντας, άνθρωπος της πιάτσας όπως λέμε, κι απ' την άλλη ο κουνιάδος του ο Κόλια, πρώην ήρωας της Αντίστασης και τώρα λαχειοπώλης. Ενα αυγουστιάτικο απόγευμα του '70, σε μια παρτίδα τάβλι, ο Φώντας προσπαθεί να πείσει τον Κόλια να πάρουν μέρος σε μια κομπίνα. Στόχος του τα μεγάλα κέρδη και η είσοδος στην υψηλή κοινωνία.

Έργο - προφητικό και γι' αυτό πάντα επίκαιρο - το "Τάβλι" πραγματεύεται την πορεία των κοινωνικών πραγμάτων της Ελλάδας αλλά και την αλλαγή των ίδιων των Ελλήνων. Δύο μεσήλικες θέλουν να βρουν διέξοδο από τη μιζέρια και τη μικροαστική τους ζωή. Ο Κόλια ονειρεύεται να εκδόσει ένα βιβλίο για την αντιστασιακή του δράση στην κατοχή, ο Φώντας καταφεύγει σε έναν πιο άμεσο και προσοδοφόρο τρόπο: την απάτη. Θα τον οδηγήσει άραγε στον πολυπόθητο στόχο του;

"ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ξανάρχονται"

    Την κωμωδία - σατυρικό εφιάλτη - των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου παρουσιάζει η Θεατρική ομάδα  του 2ου Γυμνασίου Αίγινας  στο Πνευματικό Κέντρο Κυψέλης  το τριήμερο Παρασκευή 18 - Σάββατο 19 και Κυριακή 20 Μαΐου 2012
   Ώρα έναρξης  21.00  μ.μ.

το ταξιδι συνεχίζεται

Το ταξίδι της Θεατρικής Ομάδας Κυψέλης με το πλοίο «Άννα Γούλα» συνεχίζεται  στα γυαλιστερά νερά του Σαρωνικού και το επόμενο Σαββατοκύριακο 10 και 11 Μαρτίου στην σκηνή του Πνευματικού Κέντρου Κυψέλης και ώρα 20.00 μ. μ. Δύο τελευταίες παραστάσεις λόγω μεγάλης προσέλευσης θεατών. Για το λόγο αυτό ο πλοίαρχος κ. Ελεεινός, ο πιστός του ναύτης Θύμιος αλλά και οι αμετανόητοι επιβάτες του πλοίου σας ευχαριστούν που προτιμήσατε το πλοίο τους για αυτά τα ταξίδια (βράδια) σας και ελπίζουν να σας έχουν κοντά τους και στα δύο τελευταία το επόμενο Σαββατοκύριακο.
Φροντίστε εγκαίρως για τα εισιτήρια σας. Εκπτωτικά δεν υπάρχουν.

Ασωμάτων και Κεφαλληνίας γωνία

 Οι  δύο αυτοί δρόμοι της Αθήνας δεν τέμνονται. Ούτε είναι παράλληλοι. Όμως και οι δύο έχουν ένα κοινό στοιχείο αυτήν την εποχή.  Φιλοξενούν δύο Αιγινήτες δημιουργούς που παρουσιάζουν αυτό το χειμώνα τη δουλειά  τους στην Αθήνα. Συναντιούνται λοιπόν θεατρικά.

   Στην οδό Ασωμάτων στο χώρο του Μικρού Πολυτεχνείου στο Θησείο, η  Θεατρική ομάδα «Ορμίσκος»  του Β. Βασιλάκη παρουσιάζει από την Παρασκευή 9 Μαρτίου και για περιορισμένες παραστάσεις το έργο του Γ. Μακριδάκη «Ήλιος με δόντια» το οποίο πρωτοπαρουσιάστηκε στο Δημοτικό Θέατρο Αίγινας τον περασμένο Νοέμβριο και Δεκέμβριο με τους Β. Βασιλάκη, Ν. Νικολάου και Α. Κορνέζο. Οι παραστάσεις θα δίνονται κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις  22. 15 μ. μ.

   Στην οδό Κεφαλληνίας στην Κυψέλη και στο Θέατρο «Τόπος αλλού» το Θεατρικό φυτώριο Αίγινας  του  Ν. Καλαμό  παρουσιάζει  το έργο του Π. Τακόπουλου: «Ο προτελευταίος των Μόνικιν» κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.30 μ. μ.

  Η  θεατρική δουλειά της Αίγινας το «σκάει» από τα στενά  όρια  του νησιού και ξανοίγεται στο Αθηναϊκό κοινό χωρίς να έχει τίποτε να φοβηθεί ή να ζηλέψει. Άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται ότι σε αυτόν τον τόπο  παράγεται πολιτισμός και υπάρχουν δυνάμεις που εργάζονται συστηματικά με επιμονή και πείσμα.

Η επιτυχία συνεχίζεται....

  Συνεχίζεται και αυτό το Σαββατοκύριακο 3 και 4 Μαρτίου στο Πνευματικό Κέντρο Κυψέλης, η παράσταση της κωμωδίας του Γ. Μπήτρου " Εδώ καράβια χάνονται... κουμπάρες αρμενίζουν από τη θεατρική ομάδα Κυψέλης.

  Πάνω από 600 θεατές έχουν επιβραβεύσει την προσπάθεια των  μελών της Θεατρικής Ομάδας Κυψέλης, που γέμισαν ασφυκτικά την αίθουσα των 130 καθισμάτων και στις πέντε παραστάσεις που δόθηκαν. Ιδιάιτερη προσοχή αξίζει στα νέα παιδιά, μαθητές Λυκείου και Γυμνασίου αλλά και φοιτητές που λόγω τριημέρου βρέθηκαν στην Αίγινα και παρακολούθησαν την παράσταση. Επίσης πολλοί επισκέπτες του τριημέρου προτίμησαν να συνδυάσουν με  τη βραδυνή τους έξοδο την παρακολούθηση της παράστασης.

  Η παράσταση διαρκεί 1 ώρα και 30 λεπτά και παίζουν με σειρά εμφανίσεως οι:

Μπέσης Παντελής, Αξιώτη Έφη. Ζωγράφου Κική, Καραγιάννης Ηρακλής, Στενάκης Άγγελος, Μπήτρου Αντωνία, Καπόλου Ελένη, Κοντιζά Σοφία, Γεννίτσαρης Σταύρος, Παπαδάκης Τάσος, Λυκούρη Θεοδώρα, Νταμουράκη Χαρά, Πιτσιλού Δήμητρα, Λυκούρη Μαρία, Δρυμωνίτη Πελαγία, Μαρίνη Μιχαέλα, Ηλίας Θωμάς, Μπέσης Δημήτρης, Παπασεβαστός Χρήστος, Παύλου Μίνα.

"Εδώ καράβια χάνονται... κουμπάρες αρμενίζουν"

Έγραψαν για την παράσταση:

Ανέστης Κορνέζος στη "ΝΕΑ  ΕΠΟΧΗ", neaepohi.gr

Το πλειοψηφικό αποτέλεσμα των σύγχρονων ελληνικών κωμωδιών, από αυτές που χαρακτηρίζονται από θιασαρχικό ωφελισμό έως εκείνες που κρύβουν κάποιες αγαθές προθέσεις, είναι σχεδόν άνισο: προβάλουν ή τουλάχιστον συντηρούν το σκωπτικό ύφος του αριστοφανικού πνεύματος, απογυμνώνοντάς τες όμως από το βαθιά διανοητικό και πολιτικοκοινωνικό τους  ισοζύγιο και το αντίστροφο. Και η πλάστιγγα γέρνει προς το κακό λαϊκότροπο θέαμα, τις μπαλαφάρες και την επιθεωρησιακή βωμολοχία τύπου Στάθη Ψάλτη.

Ο κώδικας της θεατρικής πανοπλίας του εκπαιδευτικού – συγγραφέα – σκηνοθέτη Γιώργου Μπήτρου έχει δοκιμαστεί πάμπολλες φορές στη θεατρική αρένα, τον τελευταίο όμως καιρό δείχνει να κατευθύνεται όλο και περισσότερο στο είδος της εικονοκλαστικής κωμωδίας που σέβεται, πρωτίστως, τον εαυτό της αλλά και το κοινό,

και που στο μέλλον σίγουρα θα του χαρίσει τον τίτλο του Σύγχρονου Αιγινήτη Αριστοφάνη. Στην περίπτωση των Καραβιών, έχουμε να κάνουμε με ένα συναρπαστικό κράμα λαϊκής ποίησης,  βαθιά πολιτικής, βυθισμένης ως το λαιμό στον συμβολισμό και την αιχμηρή κοινωνική κριτική. Ο συνασπισμός των Κουμπάρων συνεχίζει να αρμενίζει παρ’όλο που ο σκυλοπνίχτης πνέει τα λοίσθια, κάνοντας αυτό που ξέρει καλύτερα από κάθε τι, αυτό που έχει κάνει την κοινωνία μας τόσο σαθρή και νόθα: να αναγάγει διανοουμενίστικα το «λαϊκό» στο επίπεδο της λογιοσύνης, και από εκεί στα πεδία των συντεχνιών. Με μια ομάδα που απαρτίζεται από μαθητές γυμνασίου έως εκπαιδευτικούς (οι περισσότεροι έχουν ήδη δοκιμαστεί σε δύσκολα υποκριτικά υπερατλαντικά ταξίδια), ο πολιτιστικός φαροφύλακας Γ.Μπήτρος θυμίζει αρκετά «υπερμαριονετίστα» (με κανονικούς όμως ηθοποιούς) του νούτικου θεάτρου, συντηρώντας ταυτόχρονα την αίγλη και το μύθο της επιθεώρησης του Ναπολέοντα Ελευθερίου. Κωμικοί ρεαλιστικοί κώδικες, ανθεκτική σάτιρα που τα βάζει με όλους και με όλα: κοινωνική παθογένεια, ιδιωτική και κρατική διάβρωση, διευρωπαϊκά εγκλήματα, μαϊμουδισμό.

Επιβιβαστείτε ελεύθερα, η απόλαυση είναι καλά αγκυροβολημένη.

 

 Δημήτρης Βλάϊκος  στο site  Aeginanews

Μόλις είχα περάσει το κατώφλι της εξόδου του Πνευματικού Κέντρου Κυψέλης όταν άρχισα να σκέφτομαι πόσα μπορείς να γράψεις για αυτό το έργο και την προσπάθεια των παιδιών. Ο κος Μπήτρος μας προσέφερε δωρεάν ψυχανάλυση προβάλλοντας τίποτα άλλο από τους εαυτούς μας στο δίχως καπετάνιο καράβι της καθημερινότητάς. Χρησιμοποιεί το Καράβι Άννα-Γούλα όχι σαν μέσο μεταφοράς αλλά σαν μέσο επικοινωνίας με το κοινό αλλά και εμάς ως κοινό μεταξύ μας. Καταφέρνει να πιάσει την καθημερινότητα που μας περιβάλλει στην ολότητά της, ταξιδεύοντάς την από απλό καθημερινό διάλογο σε πολιτική και κοινωνική άποψη. Καταφέρνει να εκθέσει συγκρούσεις και απόψεις δίχως πολιτικό λόγο και όλα αυτά ντυμένα με το υπέροχο καυστικό του χιούμορ. Οι άνθρωποι που μας περιβάλλουν ούτε αυτοί λείπουν, είναι οι πρωταγωνιστές όπως και στην πραγματικότητα. Είναι-είμαστε οι επιβάτες ενός καραβιού δίχως καπετάνιο που καλούνται να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Είναι οι επιβάτες που λατρεύουν την Αίγινα κάθε φορά περισσότερο καθώς την βλέπουν από το καράβι .

Έρχονται σχεδόν κάθε λεπτό σε αντιπαράθεση μέχρι να συνειδητοποιήσουν ότι δεν μπορεί να κάνει ο ένας χωρίς τον άλλο λόγο αυτού του κοινού που τους ενώνει, Ώπα τα μεγάφωνα καλούν ότι φτάσαμε στην Αίγινα… Πρέπει να σας αφήσω!!!

ΥΓ: Συγχαρητήρια για τα σκηνικά και την οικονομία του χώρου. Επίσης ευχαριστούμε τα παιδιά που με τις ερμηνείες τους μας έκαναν να δακρύσουμε από το γέλιο και τη χαρά!

τώρα το πλοίο έχει σαλπάρει

Κι όσοι πρόλαβαν ανέβηκαν και ξανοίχτηκαν στη θάλασσα του κεφιού, του γέλιου, του τραγουδιού αλλά και της χαράς. Μια χαρά  και ευωχία που δεν κρατά μόνο όσο διαρκεί η παράσταση (1 ώρα και 30 λεπτά) αλλά και για μετά. Κυρίως μετά.

   Η κωμωδία "Εδώ καράβια χάνονται... κουμπάρες αρμενίζουν" του Γ. Μπήτρου έκανε πρεμιέρα το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου στο γεμάτο Πνευματικό Κέντρο Κυψέλης, αποσπώντας δυνατά χειροκροτήματα, παρόντων του Δημάρχου Αίγινας κ. Σ. Σακιώτη, του προέδρου του Δημ. Συμβουλίου κ. Π. Πετρίτη, πολλών φίλων συμμαθητών των πρωταγωνιστών, συγγενών και γονιών αλλά κυρίως πιστών φίλων της Θεατρικής Ομάδας. Η  δυναμική έναρξη δημιούργησε το  αδιαχώρητο στην αίθουσα των 130 καθισμάτων που ανάγκασε  πολλούς να παρακολουθήσουν όρθιοι και κάποιος άλλους να αποχωρήσουν γιατί είχε δημιουργηθεί το αδιαχώρητο.

  Πλήρωμα και επιβάτες του πλοίου έδωσαν το καλύτερο τους εαυτό για αυτό το ταξείδι, επαληθεύοντας για μία ακόμη φορά πως η καλή διάθεση, η συνεργασία, η ειλικρίνεια των προθέσεων, το κέφι και ο αυθορμητισμός είναι τα απαραίτητα εφόδια για μια ασφαλή και επιτυχημένη πλεύση στο  θεατρικό σανίδι.

   Ευχαριστούμε όλους που μας τίμησαν με τη συνεργασία και την ανταπόκρισή τους.

   Το έργο θα παίζεται: Παρασεκυή 24 - Σάββατο 25 - Κυριακή 26 Φεβρουαρίου, Σάββατο 3 και Κυριακή 4  Μαρτίου.

οι φωτογραφίες είναι της κ. Ειρήνη Κουνάδη.

"Εδώ καράβια χάνονται... κουμπάρες αρμενίζουν"

   Με ένα καινούργιο έργο έρχεται και φέτος η Θεατρική Ομάδα Κυψέλης να συντροφέψει τα ζοφερά βράδια τούτου του παγωμένου χειμώνα.
   Η  κωμωδία του Γ. Μπήτρου  αναφέρεται στη δρομολόγηση ενός καινούργιου πλοίου στις γραμμές του Σαρωνικού μέσα στο καταχείμωνο, καταμεσίς της οικονομικής κρίσης. Σε εποχές μνημονιακής υποταγής και εξάρτησης η Ελλάδα... επιμένει να ταξιδεύει σαν να μη συμβαίνει τίποτε....
  Ένα πλοίο γεμάτο γνώριμους ανυποψίαστους επιβάτες. Ένα πλοίο γεμάτο κουμπάρες.......

   Από το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου  και εφόσον επιτραπεί ο απόπλους......

σκέψεις - προτάσεις για το Δημοτικό Θέατρο Αίγινας

Φιλοξενούμε και παρουσιάζουμε την επιστολή   για τη λειτουργία και χρήση της αίθουσας του Δημοτικού Θεάτρου Αίγινας μετά  τις τελευταίες εξελίξεις

Πρόταση για τη χρήση και συντήρηση του Δημοτικού Θεάτρου Αίγινας

  Τους τελευταίους μήνες γίνεται μεγάλη συζήτηση γύρω από τη χρήση των Δημοτικών αιθουσών από ιδιώτες, φορείς, συλλόγους, σωματεία, ομάδες, ιδιαίτερα μετά τις αποφάσεις της ΚΕΔΑ  που καθορίζουν  χρηματικό ποσό για τη παραχώρηση και χρήση των αιθουσών από τους παραπάνω.

   Η  συζήτηση επικεντρώνεται κυρίως γύρω από τη  αίθουσα του Δημοτικού Θεάτρου της Αίγινας, αλλά και της κατάστασης που επικρατεί μέσα σε αυτήν και αφορά τις συνθήκες  δουλειάς, τις απαραίτητες υποδομές και τις αναγκαίες παρεμβάσεις που καθορίζουν την ασφάλεια, την υγιεινή και την αξιοπρεπή παρουσία ανθρώπων μέσα σε αυτήν.

   Ακούγονται ιδέες,  κατατίθενται προτάσεις, γράφονται κείμενα. Μερικοί μιλούν για διαφυγόντα κέρδη από την μέχρι τώρα χρήση της αίθουσας, για ποσοστά επί των εισπράξεων, για καταβολή ενοικίου, για μερίδιο ευθύνης, για πρωτοβουλίες ώστε να συντηρηθεί ο χώρος. Επίσης κάποιοι φαντάζονται ότι οι θεατρικές ομάδες που χρησιμοποιούν την αίθουσα κυρίως το χειμώνα, οφείλουν τα περισσότερα γιατί  εισπράττουν και τα περισσότερα είτε από τα εισιτήρια είτε από ένα κουτί που τοποθετείται στην έξοδο και στο οποίο προαιρετικά μπορεί να συνεισφέρει κάποιος θεατής.

   Οι θεατρικές ομάδες που δραστηριοποιούνται τα τελευταία χρόνια στην Αίγινα, έχουν δημιουργήσει πολιτιστικό κλίμα. Σε εθελοντική και ερασιτεχνική βάση με ευτελή μέσα, με ανύπαρκτες υποδομές, με καμία επιχορήγηση, χωρίς εισιτήριο πολλές φορές στην είσοδο, αλλά με πολύ πάθος, όρεξη, μεράκι και αγάπη γι’ αυτό που κάνουν, έχουν κατορθώσει το ακατόρθωτο.

    Ανεβάζοντας έργα ρεπερτορίου, έχουν κινητοποιήσει παιδιά, νέους και ώριμους ανθρώπους. Έχουν δώσει την ευκαιρία της δημιουργίας, της συμμετοχής, της ευαισθητοποίησης, της κοινωνικοποίησης σε μεγάλο αριθμό προσώπων. Έβαλαν το θέατρο στη ζωή των Αιγινητών. Οι παραστάσεις τους συζητήθηκαν. Ξεπέρασαν τα όρια της Αίγινας. Επαινέθηκαν από τον τοπικό έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, από τους επισκέπτες και παραθεριστές του νησιού. Ο Αιγινήτης έχει το δικό του θέατρο και  προσδοκά την επόμενη παράσταση κάθε ομάδας. Κάθε παράσταση είναι γεγονός και η αθρόα συμμετοχή του απλού κόσμου είναι κάτι το συγκινητικό. Σε πολλές περιπτώσεις  μπορούμε να μιλάμε για λαϊκό θέατρο.

   Τι συνέβη όμως ξαφνικά; Ποιοι θέλουν να σταματήσει αυτή η πορεία  και αποφασίζουν χαράτσια πολιτισμού;  Με πρόφαση την συντήρηση του χώρου, τη βελτίωση των υποδομών και την αξιοπρεπή παρουσία επιχειρείται να μπει φρένο στη δημιουργία κάποιων ανθρώπων, όταν οι ίδιοι εδώ και χρόνια με τη χειρωνακτική τους εργασία, με τις παραστάσεις τους έδωσαν ζωή σε αυτόν τον χώρο, δαπάνησαν χρήματα, υλικά και αμέτρητες ώρες δουλειάς για να συνεφέρουν μια αίθουσα και να υποδεχτούν τους θεατές τους.

   Σε άλλες εποχές και σε άλλους τόπους αυτές οι ομάδες θα έπρεπε να επιχορηγούνται είτε από το Δήμο είτε από την περιφέρεια. Οι εποχές όμως και οι συνθήκες είναι αντίξοες. Σε αυτές τις στιγμές που ο πολιτισμός μπορεί να θεραπεύσει τις ψυχές μας να γλυκάνει το βλέμμα μας, να λειάνει τις αντιθέσεις μας, να δώσει διέξοδο στη δημιουργία, και να φυσήξει μια νότα αισιοδοξίας και ελπίδας εμείς κάνουμε  τα πράγματα πολύπλοκα και τη ζωή μας πιο δύσκολη.

   Με  τις τελευταίες αποφάσεις της ΚΕΔΑ τίθεται εν αμφιβόλω  η δραστηριότητα των θεατρικών ομάδων της Αίγινας, όταν δεν καθορίζονται ξεκάθαρα οι όροι, οι συνθήκες και το περιβάλλον της δράσης τους  που έχει να κάνει με αυτήν καθαυτήν την αίθουσα του Δημοτικού Θεάτρου που φιλοξενεί τη δουλειά τους.

    Αντί λοιπόν να  προτείνουμε ή να επιβάλλουμε εισιτήρια, ενοίκια, ποσοστά, ή μερίδια από ισχνές εισπράξεις, προτείνουμε τα παρακάτω σημεία:

·         Να  καθοριστεί γραπτά και ξεκάθαρα από την ΚΕΔΑ η χρήση της αίθουσας του Δημοτικού Θεάτρου από τις ομάδες μας.

·         Να αποδοθεί επιτέλους το πολιτιστικό τέλος που έχει καθιερωθεί εδώ και δεκαετίες και επιβαρύνει τους λογαριασμούς ύδρευσης, στον πολιτισμό. Με τα χρήματα αυτά πιστεύουμε ότι μπορεί να γίνει μια σημαντική παρέμβαση αναβάθμισης του Δημοτικού Θεάτρου.

·         Η καθαριότητα του χώρου μπορεί να γίνεται σε τακτά διαστήματα από τους υπαλλήλους καθαριότητας του Δήμου.

·         Οι επιδιορθώσεις της αίθουσας σε ηλεκτρολογικά – υδραυλικά – ξυλουργικά θέματα μπορεί να γίνει από τους υπαλλήλους του  Δήμου.

·         Δεσμευόμαστε ότι μπορούμε κι εμείς να συνεισφέρουμε με προσωπική εργασία στις εργασίες επιδιόρθωσης και συντήρησης του χώρου. Κάτι που έχει γίνει επανειλημμένα μέχρι τώρα.

·         Εφόσον ο χώρος αναβαθμιστεί, τότε είμαστε διατεθειμένοι  όσοι από εμάς ορίζουμε εισιτήριο στην είσοδο να προσφέρουμε το 10% επί κάθε εισιτηρίου υπέρ  του Θεάτρου.

Είμαστε ανοικτοί σε κάθε πρόταση που θα συμβάλει στην ομαλή συνέχιση της δημιουργική πορείας που έχει χαραχθεί εδώ και χρόνια στα θεατρικά πράγματα της Αίγινας. Και είμαστε πρόθυμοι να συνεισφέρουμε ακόμα περισσότερα εφόσον μας ζητηθεί στη βάση της ειλικρινούς και τίμιας συμμετοχής στο χώρο.