Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

"Ελλάς... και ξανά προς τη λόρδα τραβάς"

 


  Λόρδα και των γονέων. Γιατί εκλογές μπορεί να έγιναν και μια και δυό φορές, μπορεί κυβέρνηση να αποκτήσαμε και μάλιστα τρικολόρε... όμως η Ελλάς και πάλι ... προς τη λόρδα τραβά. Άλλωστε αυτό δεν μας υπόσχονται από το Σεπτέμβριο με τα νέα μέτρα και τα αδιαπραγμάτευτα μνημόνια;
  Κι ενώ η λόρδα είναι προ των πυλών, κάποιοι χαρακτήρες, - που δεν είναι τελειωμένοι αναπτήρες - προσπαθούν να επιβιώσουν, άλλοτε ρεμβάζοντας το παραλθόν, άλλοτε καταδικάζοντας και καταγγέλοντας το παρόν, και άλλοτε ξενυχτώντας έξω από την Τράπεζα για μια σύνταξη πείνας.
  Πρόσωπα γνωστά, οικεία, καθημερινά όπως ο έμπιστος ακόλουθος του Άκη, η λαϊκή κομμώτρια, η κυρία του Συλλόγου, ο σύζυγός της που παίζει τζόκερ, οι συνταξιούχοι, ο παλιατζής αλλά και φιγούρες από το παρελθόν, όπως η δραχμούλα, ο βασιλιάς Αιακός, η Αιγινούλα, η Βαγγελιώ η παινεμένη και τα... κορίτσια που πάνε στη βρύση για νερό.
  Όλοι αυτοί σε μια Αίγινα αφυδατωμένη, σε μια Ελλάδα προδομένη.
  Όλοι αυτοί επί σκηνής στο "Γράμμα"  να πρωταγωνιστούν στη σάτυρα "Ελλάς και ξανά προς τη λόρδα τραβάς" σε σκηνοθεσία Β. Βασιλάκη και κείμενα Γ. Μπήτρου. Τώρα που το καλοκαίρι είναι στην καλύτερή του ώρα και η σάτυρα γύρισε για τα καλά στη ζωή μας. Αλλιώς αλίμονό μας......
 Παίζουν οι : Βατικιώτης Λευτέρης, Γιαξίμη Μαρία,  Καλαφάτη Δέσποινα,  Κορνέζος Ανέστης, Κρεούζη Ελευθερία, Μπέσης Παντελής, Πάσχα Στέλλα Σκλάβαινας Αντώνης και Τζάθα Τίνα.
  Πρεμιέρα: Τετάρτη 1 Αυγούστου στο 'Γράμμα" και κάθε Τετάρτη - Παρασκευή - Σάββατο για όλο τον Αύγουστο. Ώρα έναρξης 21. 30 μ. μ. Τιμή εισιτηρίου: 5 ευρώ.

Τρίτη 24 Ιουλίου 2012

"Αγγέλα Παπάζογλου" από την κ. Άννα Βαγενά

 

 Όσο εμείς οι ίδιοι με τα καμώματά μας θα πληγώνουμε την Ελλάδα, άλλο τόσο θα αναζητούμε τον Εθνικό μας προσανατολισμό, τη γνώση και την αλήθεια της φυλής μας. Τα ζείδωρα που μας ανέθρεψαν και μας έδωσαν πνοή, αίμα και δύναμη να διαβούμε μέσα στους αιώνες. Και είναι ο δρόμος τραχύς και ανηφορικός. Γι' αυτό κάπου - κάπου χρειάζεται να ανεβαίνουμε στις ράχες των γεροντότερων κι από κει με ασφάλεια να ατενίζουμε το μέλλον.
   Η "Αγγέλα" είναι η γιαγιά μας, είναι η θεία μας, είναι η μάνα μας. Είναι η Ελλάδα. Έρχεται από τη Σμύρνη σε μια Αθήνα και σε έναν Πειραιά αφιλόξενο, αλλά κατορθώνει να επιβιώσει, να στεριώσει και να ζήσει. Γιατί είναι Ρωμηά. Δεν χρειάζονται περισσότερα λόγια. Είναι ανείπωτα τα συναισθήματα και η εμπερία της παράστασης πολύ προσωπική. Μια εμπειρία που μοιραστήκαμε οι περίπου 500 θεατές την προηγούμενη Κυριακή στην αυλή του Κυβερνείου.
   Μια σπουδαία παράσταση που εδώ και δεκατρία χρόνια παίζεται ασταμάτητα σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Όπου υπάρχουν ακόμα Έλληνες που πονάνε και ελπίζουν. Που δεν ξεχνούν τις ρίζες τους. Που αναζητούν τη εθνική τους μνήμη.

Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

"Ηλιος με δόντια" μια παράσταση υψηλού ρίσκου

 Ο "ήλιος με δόντια" η θεατρική διασκευή του μυθιστορήματος του Γιάννη Μακριδάκη είναι η εναρκτήρια παράσταση μιας σειράς εκδηλώσεων που φιλοξενούνται και φέτος στο "Γράμμα". Η παράσταση ανανεωμένη και άκρως βελτιωμένη σε διασκευή, σκηνοθεσία και ερμηνεία Β. Βασιλάκη  είναι ένας μονόλογος υψηλού ρίσκου όχι μόνο για τον ερμηνευτή αλλά και το θεατή. Ο τελευταίος καλείται να παρακολουθήσει την αφήγηση ζωής ενός ανθρώπου ο οποίος κατέληξε έγκλειστος σε ίδρυμα και μέσα από τις "αναμνήσεις" του, τις μεταπτώσεις, τις εκρήξεις  συνθέτει την ιστορία του νησιού του, της Χίου, πριν, κατά και μετά την Κατοχή και τον Εμφύλιο.
  Μια χειμαρώδης συνειρμική αφήγηση ζωής. 'Ενας άνθρωπος, που παρά το ράσο που φοράει περισσότερο ως ασπίδα, αποτελεί παράπλευρη απώλεια ενός ιστορικού πολεμικού δυστυχήματος, ο φάκελος του οποίου δεν άνοιξε ποτέ.
  Μια άκρως προσωπική υπόθεση που κινείται στα όρια της φαντασίας του ρεαλισμού, του κωμικού, του τραγικού. Μια περίπτωση ανθρώπου που έζησε στη  γωνία της ζωής των άλλων, των κανονικών.
  Η  φετινή παράσταση του "Ήλιου με δόντια" είναι ένα προσωπικό στοίχημα ερμηνείας του κ. Βασιλάκη, ο οποίος σκηνή με σκηνή ατάκα με ατάκα, κατακτά το κοινό που παρακολουθεί με αμείωτο ενδιαφέρον την εξέλιξη της υπόθεσης. Μια παράσταση που κορυφώνεται μέσα από τις σπαρακτικές αφηγήσεις και τη συγκλονιστική ερμηνεία  του ηθοποιού. Ο θεατής μέσα από τη θέαση αυτού του έργου δεν ανακαλύπτει απλά πλευρές της νεότερης ιστορίας των ανθρώπων της επαρχίας, αλλά γνωρίζει και έναν μεγάλο σύγχρονο συγγραφέα. Τον Γιάννη Μακριδάκη.
   Στο "Γράμμα"  την Τετάρτη 18 Ιουλίου η τελευταία παράσταση για το φετινό καλοκαίρι, στις 21.30 μ. μ.

Πέμπτη 12 Ιουλίου 2012

"Το τάβλι" στο 2ο Φεστιβαλ Θεάτρου Αίγινας

 Ο Κωσταντίνος Κάππα και ο Νίκος Ορφανός είναι οι πρωταγωνιστές της νεοελληνικής κωμωδίας "Το τάβλι" του Δ. Κεχαϊδη. Το εμβληματικό του Δ. Κεχαϊδη είναι και η εναρκτήρια παράσταση  του 2ου Φεστιβάλ Θεάτρου που σηκώνει απόψε αυλαία στο προαύλιο χώρο του Κυβερνείου στην Αίγινα. Η παράσταση για δεύτερο συνεχές καλοκαίρι συνεχίζει τη θριαμβευτική της πορεία. Φέτος παρουσιάζεται μέχρι τέλος Ιουλίου στο Θησείο και απόψε σειρά έχει η Αίγινα. Μια παράσταση που έχει δεχτεί πολύ καλές κριτικές από κοινό και κριτικούς. Οι δύο ερμηνευτές πέρα από τις τηλεοπτικές τους εμφανίσεις έχουνσ το ενεργητικό τους μια αξιόλογη θεατρική διαδρομή, κάτι που το πλατύ κοινό και ιδιαίτερα της επαρχίας - εκ των πραγμάτων - δεν γνωρίζει.
Λίγα λόγια για το έργο:
Το θεατρικό έργο του Δημήτρη Κεχαΐδη " Το τάβλι " πρωτοανέβηκε στη σκηνή του θεάτρου τέχνης τον Φεβρουάριο του 1972 σε σκηνοθεσία του Κάρολου Κουν και σκηνικά του Λουκά Βενετούλια. Φώντας ήταν ο Νικήτας Τσακίρογλου και Κόλιας ο Γιάννης Μόρτζος. Η πορεία του μέχρι τις μέρες μας και το ότι συνεχίζει να ανεβαίνει στις θεατρικές σκηνές, δείχνει τη δύναμη του έργου. Όλο το μονόπρακτο είναι στημένο γύρω από μια παρτίδα τάβλι ανάμεσα στους πρωταγωνιστές του, τον Φώντα και τον Κόλια. Εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες ο καθένας τους. Άνθρωπος της πιάτσας ο Φώντας, προσπαθεί να πείσει τον κουνιάδο του Κόλια να κάνουν μαζί μια κομπίνα, για να πιάσουν την καλή. Πρώην αντιστασιακός και λαχειοπώλης ο Κόλια, ονειρεύεται να εκδόσει ένα βιβλίο για την αντιστασιακή του δράση στην κατοχή. Οι ζωντανοί διάλογοι του Κεχαΐδη πάνω από μια παρτίδα τάβλι φτιάχνουν μια μοναδική ατμόσφαιρα της νεοελληνικής πραγματικότητας. Δυστυχώς ο συγγραφέας χάθηκε, αλλά το έργο του θα συνεχίζει τα φωτίζει την μεταπολεμική νεοελληνική πραγματικότητα με μοναδικό τρόπο.
Η παραμικρή λεπτομέρεια είναι κι ένα κομμάτι από το κοντινό παρελθόν μας. Κινήσεις και συμπεριφορές ιχνηλατούν με οξυδέρκεια τα χαρακτηριστικά του Νεοέλληνα στη μεταπολεμική πραγματικότητα της Ελλάδας. Το νεοελληνικό όνειρο πλάθεται από ευτελή υλικά. Τα δύο πρόσωπα του έργου καθηλωμένα στην αυλή του σπιτιού τους ονειρεύονται να «πιάσουν την καλή» μέσα από πονηριές. Δύο κομπιναδόροι που φλυαρούν και ονειρεύονται. Παίζουν τάβλι και φλυαρούν και ξαναπιάνουν το τάβλι σε μια αέναη φυγή από την πραγματικότητα. Το χιούμορ του Κεχαΐδη μέσα από τον δεξιοτεχνικό, ανάλαφρο διάλογο αποκτά βάρος με τις σιωπές που κρύβονται στα κενά. Μια «αγαπησιάρικη» σχέση με το όνειρο." ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΝΕΑ
"...Νεότερης ηλικίας", οι ήρωες που συναντούμε στο "Τάβλι" είναι περισσότερο αντιφατικοί μεταξύ τους. Από τη μια ο Φώντας, άνθρωπος της πιάτσας όπως λέμε, κι απ' την άλλη ο κουνιάδος του ο Κόλια, πρώην ήρωας της Αντίστασης και τώρα λαχειοπώλης. Ενα αυγουστιάτικο απόγευμα του '70, σε μια παρτίδα τάβλι, ο Φώντας προσπαθεί να πείσει τον Κόλια να πάρουν μέρος σε μια κομπίνα. Στόχος του τα μεγάλα κέρδη και η είσοδος στην υψηλή κοινωνία.
Έργο - προφητικό και γι' αυτό πάντα επίκαιρο - το "Τάβλι" πραγματεύεται την πορεία των κοινωνικών πραγμάτων της Ελλάδας αλλά και την αλλαγή των ίδιων των Ελλήνων. Δύο μεσήλικες θέλουν να βρουν διέξοδο από τη μιζέρια και τη μικροαστική τους ζωή. Ο Κόλια ονειρεύεται να εκδόσει ένα βιβλίο για την αντιστασιακή του δράση στην κατοχή, ο Φώντας καταφεύγει σε έναν πιο άμεσο και προσοδοφόρο τρόπο: την απάτη. Θα τον οδηγήσει άραγε στον πολυπόθητο στόχο του;